Γράφει η Ρέβελου Μαρία, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες λοιπόν, βγάζουμε χαρτί και μολύβι και καταγράφουμε τι θέλουμε να πετύχουμε την νέα χρονιά. Οραματιζόμαστε τον εαυτό μας στην καλύτερη και πιο εξελιγμένη εκδοχή του. Απαριθμούμε όλα αυτά που θεωρούμε πως οφείλουμε στον εαυτό μας για να νιώσουμε πιο όμορφα και να είμαστε πιο λειτουργικοί. Στόχοι και επιθυμίες που αφορούν επαγγελματικά, ερωτικά, φιλικά, που αφορούν τον εαυτό μας, την εξέλιξή μας, τη ψυχική μας υγεία.
Είναι θεμιτό και πολύ όμορφο να βάζουμε στόχους και να κάνουμε σχέδια. Το σημαντικότερο όμως σε αυτή τη διαδικασία είναι να αναλογιστούμε όσα συνέβησαν στη ζωή μας τη χρονιά που φεύγει. Να αναβιώσουμε στιγμές και να δούμε τι κερδίσαμε χάρη σε αυτές και ενδεχομένως τι χάσαμε. Να αναρωτηθούμε ποια είναι τα μαθήματα που θα πάρουμε μαζί μας στο νέο αυτό ξεκίνημα, ποια συναισθήματα, ποιες αναμνήσεις. Να σκεφτούμε πώς αντιμετωπίσαμε τις δυσκολίες που προέκυψαν, ποια όπλα μας ήταν χρήσιμα και ίσως τι δε λειτούργησε και τόσο. Να αποφασίσουμε ποιοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πορεύονται δίπλα μας και ποιους θα ήταν καλύτερα να αφήσουμε πίσω μας. Να ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν τον προσέξαμε αρκετά και τι άλλο θα μπορούσαμε να του προσφέρουνε. Τέλος, να δούμε με ανοιχτά μάτια και ειλικρίνεια, κομμάτια του εαυτού μας που μπορεί να μας απογοήτευσαν την προηγούμενη χρονιά, που μπορεί να μας οδήγησαν σε λάθος και μη λειτουργικές συμπεριφορές και καταστάσεις. Δεν πρέπει να είμαστε εχθρικοί απέναντι σε αυτά τα κομμάτια, αλλά με ενσυναίσθηση και κατανόηση για τον εαυτό μας, να δούμε πώς μπορούμε να τα διαμορφώσουμε και να τα κάνουμε και αυτά όπλα μας.
Κάθε χρόνος που φεύγει λοιπόν είναι γεμάτος με στιγμές χαράς, λύπης, αγωνίας, αγάπης. Στιγμές ανούσιες, στιγμές ουσιαστικές, στιγμές που ήθελες να το βάλεις στα πόδια και στιγμές που θα ήθελες να παγώσει ο χρόνος. Δυστυχώς ή ευτυχώς το τελευταίο δεν είναι εφικτό, δεν μπορείς να πατήσεις παύση στην αλλαγή, ούτε στο χρόνο, Πώς όμως θα είσαι όσο πιο έτοιμος και προετοιμασμένος γίνεται για να προσαρμοστείς στο πέρασμα του χρόνου;
Ας σκεφτούμε ένα απλό παράδειγμα. Σκέψου πως ετοιμάζεσαι για ένα μεγάλο ταξίδι και φτιάχνεις τη βαλίτσα σου. Αρχικά θα πάρεις μαζί σου όσα σου είναι απολύτως απαραίτητα για να νιώθεις ασφαλής και να είσαι προετοιμασμένος για παν ενδεχόμενο. Μετά αρχίζεις και προσθέτεις κι άλλα, γιατί σκέφτεσαι «κι αν χρειαστώ κι αυτό»; «κι αν χρειαστώ και εκείνο»; Και καταλήγεις με μια βαλίτσα που δεν κλείνει και δεν έχει καθόλου ελεύθερο χώρο. Τότε είναι που προσπαθείς να αποφασίσεις τι τελικά δεν είναι και τόσο χρήσιμο και αρχίζεις και αφαιρείς, με σκοπό να κλείσει η βαλίτσα, να ελαφρύνει το φορτίο και να αφήσεις και λίγο χώρο για να τον γεμίσεις με νέες εμπειρίες και πολλά αναμνηστικά.
Όταν τελειώσεις το πακετάρισμα, είναι η ώρα να βγάλεις εκείνο το χαρτί που λέγαμε στην αρχή και να γράψεις τα μέρη που θέλεις να επισκεφθείς στο ταξίδι σου, πώς θέλεις να περάσεις τις μέρες που θα είσαι εκεί, με ποιον θέλεις να περάσεις το χρόνο σου και τι θέλεις να αποκομίσεις. Και μην ξεχνάς πως κάθε ταξίδι, έχει και τα ευτράπελά του, αλλά εσύ έχεις στις αποσκευές σου, όλα όσα χρειάζεσαι για να ανταπεξέλθεις.
Και εάν δεν καταφέρεις, ή δεν προλάβεις να κάνεις και να δεις όσα είχες προγραμματίσει, μην ανησυχείς, υπάρχει πάντα το επόμενο ταξίδι.
Ρέβελου Μαρία, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια
6985916664
