Ανηθοτυρόπιτα με τραχανά, χωρίς φύλλο

"Δοκίμαζε, δοκίμαζε, δοκίμαζε! Κάθε φορά που δοκιμάζεις, φτιάχνεις μια γευστική ανάμνηση. Με τον καιρό ξέρεις τί είναι το σωστό και τί είναι λάθος, τί πρέπει να αλλάξεις. Έτσι εξελίσσεται η γεύση σου." λέει σε μια συνέντευξή του, στον Γαστρονόμο της Κυριακής, ο Ιρανός σεφ Hamid Slimian.

Πόσο δίκιο έχει!!

Ακριβώς έτσι εξελίσσεται η γεύση, ακριβώς έτσι δημιουργείται η γευστική μας μνήμη, ακριβώς έτσι μαθαίνουμε τί μας αρέσει και τί όχι!

Βέβαια, εμείς τί να πούμε; Ζούμε, και το έχω ξαναπεί, σε έναν ευλογημένο τόπο όπου όλα όσα παράγουμε είναι πιο αρωματικά, πιο νόστιμα, πιο υγιεινά.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα για μένα, είναι τα ψάρια της Μεσογείου και τα ψάρια του ωκεανού.

Προσωπικά, το γνωρίζετε ότι με τα ψάρια δεν τα πάω καλά... καλώς ή κακώς με ενοχλεί η έντονη μυρωδιά της θάλασσας που έχουν (και για να τα φάω βάζω πάντα πολλά αρωματικά και μυρωδικά).

Εεεε, λοιπόν, στην Γαλλία τρώω άνετα ψάρια... κι όχι μόνον άνετα αλλά μπορώ να τρώω συχνά πυκνά ψάρια ...αρκεί να είναι του ωκεανού κι αυτό γιατί δεν έχουν μυρωδιά αλλά δεν έχουν και γεύση!

'Ετσι, λοιπόν, όταν διάβασα τη συνταγή γι αυτή την εξπρές τυροπιτούλα με άνηθο και φρέσκα κρεμμυδάκια, με φέτα και κατίκι το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι είναι μια πίτα με άρωμα και νοστιμιά Ελλάδας και παράδοσης.

Μοσχοβολιστός άνηθος και φρέσκο κρεμμυδάκι που φωνάζουν από μακριά καλοκαίρι.

Φέτα, τραχανάς και κατίκι, τρία τόσο χαρακτηριστικά ελληνικά προϊόντα που φωνάζουν Ελλάδα!

Γεύση και άρωμα ελληνικής γης, νοστιμιά και μοσχοβολιά στο ζενίθ! 

Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com