Η Ηλείος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης μιλά για το νέο του έργο «Αλυσίδα» - Απόψε (Σάββατο 20/7) στις 21.30 στο ΣΙΝΕ ΡΟΔΟΝ στο Σταφιδόκαμπο
Συνέντευξη στη Βίκυ Γκουγκουστάμου
Οι μνήμες των παιδικών του χρόνων είναι γεμάτες θέατρο. Πιτσιρικάς ακόμη, δεν έχανε καμία παράσταση στα καλοκαιρινά φεστιβάλ-κυρίως της Αρχαίας Ήλιδας- που ήταν το πιο κοντινό στον τόπο διαμονής του, τον Σταφιδόκαμπο.
Στο τέλος κάθε παράστασης, «χωνόταν» πίσω από τη σκηνή, να αγγίξει τα σκηνικά και τα κοστούμια, να δει κλεφτά τους ηθοποιούς… Ίσως τότε δεν είχε καταλάβει τον δεσμό που δημιουργούσε με την τέχνη του θεάτρου.
Ένας δεσμός, που σήμερα έχει «προικίσει» τον Γιάννη Γαλανόπουλο, με επαίνους, τέσσερα βραβεία θεατρικής συγγραφής, βραβεία του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, ατελείωτες ώρες πάνω στο σανίδι αλλά και πίσω από τη σκηνή ανεβάζοντας δικά του έργα αλλά και μεγάλες θεατρικές επιτυχίες άλλων δημιουργών, μια βραβευμένη θεατρική ομάδα, τους «Υπερφωτισμένους», αρκετές τηλεοπτικές εμφανίσεις σε δημοφιλείς σειρές και σύντομα στη μεγάλη οθόνη στην πολυαναμενόμενη ταινία του Γιώργου Τσεμπερόπουλου «Υπάρχω», αφιερωμένη στη ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη.
Ο Ηλείος θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης, κάθε χρόνο επιστρέφει εκεί που ξεκίνησαν όλα, στον Σταφιδόκαμπο. Εκεί, θα έχει την ευκαιρία το Ηλειακό κοινό να απολαύσει το νέο του έργο με τίτλο «Αλυσίδα», απόψε (Σάββατο 20 Ιουλίου) στις 21:30 στο ΣΙΝΕ ΡΟΔΟΝ, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Δήμου Ανδραβίδας Κυλλήνης, με την ευγενική υποστήριξη του Δήμου Φυλής και δωρεάν είσοδο για το κοινό.
Ο Γιάννης Γαλανόπουλος μιλάει στο ilialive.gr για το νέο του θεατρικό έργο και μας προσκαλεί να απολαύσουμε μια ιστορία που ακροβατεί με μαεστρία ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία. Όπως είναι η ζωή στην πραγματική της διάσταση…
«Κάποιοι φίλοι που είδαν την «Αλυσίδα», μου είπαν «νομίζεις ότι είναι κωμωδία… Είναι πολύ τραγικά τα στοιχεία». Το κωμικό με το δραματικό ορισμένες φορές έχουν μια πολύ λεπτή γραμμή που τα χωρίζει. Θυμάμαι τον Σωτήρη Χατζάκη (ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας) σε κάποια σεμινάρια που κάναμε, είχε διαβάσει το έργο μου, «Φίδι στον κόρφο μου» και μου είχε πει ότι «διάβαζα το έργο σου και όση ώρα το μελετούσα, ένιωθα ότι συγγραφικά βρίσκεσαι πάνω σε ένα τεντωμένο ξυράφι με μια ομπρέλα και προσπαθείς να ακροβατήσεις. Αν πέσεις από τη μια πλευρά είναι το κωμικό αν πέσεις από την άλλη είναι το τραγικό..»
Τι ακριβώς λοιπόν είναι η «Αλυσίδα» και τι πραγματεύεται; «Η «Αλυσίδα» είναι μια μαύρη κωμωδία. Είναι η ιστορία μας οικογένειας που δεν τα έχει πάει καλά οικονομικά. Παρ’ ότι το έχει παλέψει, τα επιχειρηματικά σχέδια των γονιών δεν πέτυχαν. Οι δύο κόρες, πολύ έξυπνες και ταλαντούχες αρχίζουν να συσχετίζονται με μια πλούσια οικογένεια την οποία, με μια «αλυσίδα» καταστάσεων, θα αποφασίσουν να εκμεταλλευτούν οικονομικά…
»Είναι μια καταγραφή σημερινών καταστάσεων. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ανοίγουν το κλιματιστικό τους γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα και από την άλλη, μια μερίδα ανθρώπων που δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την κρίση. Το χιούμορ στο συγκεκριμένο έργο βγαίνει μέσα από τα δεδομένα για το πώς βλέπουν οι μεν τους δε. Μερίδα ανθρώπων χωρίς οικονομικά προβλήματα μπορεί να μην βλέπουν καν τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν στην άλλη πλευρά. Για παράδειγμα, όταν η πλούσια κυρία του έργου ασχολείται με το πώς θα πάει τα σκυλάκια της στον οδοντίατρο, στον θεατή φαίνεται αστείο μεν αλλά είναι τόσο αληθινές τέτοιες καταστάσεις….
Το τηλεφώνημα στον Δημήτρη Ποταμίτη
Τα σκηνικά, τα κοστούμια, οι διάλογοι που κατάφερνε να κρυφακούσει στα παρασκήνια του θεάτρου, θεατρικά προγράμματα… ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής του ζωής. Δεν έχανε καμία παράσταση θιάσου που ερχόταν στην περιοχή, κυρίως τα καλοκαίρια. «Σε κάθε παράσταση ήμουν εκεί και μετά «χωνόμουν» να μελετήσω τα σκηνικά, τα κοστούμια… Το θέατρο υπήρχε στη ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία…. Θυμάμαι, πρέπει να ήμουν 12-13 ετών όταν έψαξα και βρήκα το τηλέφωνο του αείμνηστου Δημήτρη Ποταμίτη. Του τηλεφώνησα και του ζήτησα να μου στείλει τη διασκευή που είχε κάνει για την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη για να την ανεβάσω με παιδιά δημοτικού στον Σταφιδόκαμπο. Εκείνος εξεπλάγην όταν κατάλαβε ότι μιλούσε με ένα παιδί. Αυτό που μου είπε και θυμάμαι έντονα ήταν «Λυπάμαι που δεν θα ζω να δω τι θα κάνεις…»
Ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης… Τι περισσότερο νιώθει ο ίδιος; «Για να είμαι ειλικρινής σκηνοθετώ αναγκαστικά γιατί στο ερασιτεχνικό θέατρο, όπως είναι γνωστό, δεν έχουμε πάντα την οικονομική δυνατότητα να προσλάβουμε έναν σκηνοθέτη. Όταν γράφω ένα έργο, πάντα ένας χαρακτήρας είμαι εγώ. Μπορεί λόγω ηλικίας ή λόγω καταστάσεων να βλέπω τον εαυτό μου σε έναν ήρωα. Όταν όμως έχω το κατάλληλο έμψυχο υλικό, όπως στην συγκεκριμένη παράσταση, προτιμώ να είμαι πίσω από τη σκηνή ώστε να έχω μια σφαιρική και ολοκληρωμένη εικόνα του έργου χωρίς το άγχος του ηθοποιού».
Θέατρο - τηλεόραση - κινηματογράφος
»Το θέατρο είναι μια δουλειά λεπτεπίλεπτη. Απαιτεί πολλή προσοχή στη λεπτομέρεια, επεξεργασία και πολλή δουλειά. Είναι σαν να ετοιμάζεις μια μεγάλη γιορτή και πρέπει όλα να είναι σωστά προετοιμασμένα. Θέλει μεγάλη οργάνωση, είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Η τηλεόραση για μένα, είναι απλά η καταγραφή της στιγμής….
»Όταν μου προτάθηκε να παίξω στην ταινία «Υπάρχω», δεν το σκέφτηκα καθόλου. Όχι από ματαιοδοξία ή φιλοδοξία, όσο ότι θα έκανα έναν ρόλο που μου ξυπνάει μνήμες του πατέρα μου. Υποδύομαι έναν φανατικό Αεκτζή, όπως είναι και ο πατέρας μου. Επίσης μεγάλωσα με τα τραγούδια του Καζαντζίδη γιατί οι γονείς μου ήταν μετανάστες στη Γερμανία. Και φυσικά, το να δουλεύεις με τον Χρήστο Τσεμπερόπουλο, που οι ταινίες του είναι όλοι «σταθμοί» στον ελληνικό κινηματογράφο, είναι μια τεράστια εμπειρία.
Η «ΑΛΥΣΙΔΑ» ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ
Η οικογένεια «Επιστήμων», αντιμετωπίζοντας πολλές οικονομικές δυσκολίες, ζει σε ένα υπόγειο και τα μέλη της κάνουν δουλειές του ποδαριού, ελπίζοντας να βγουν από το τέλμα. Η ζωή τους αλλάζει όταν η μικρή κόρη της οικογένειας προσλαμβάνεται ως καθηγήτρια μαθηματικών στην εύπορη οικογένεια «Παλαιολόγου». Μέσω μιας «αλυσίδας συστάσεων», η οικογένεια των απόκληρων «Επιστημόνων» εισβάλλει στην πλούσια οικογένεια με σκοπό να επωφεληθεί, προκαλώντας απροσδόκητες εξελίξεις.
Διανομή
– Σοφία Γκαραβέλα (Σταυρούλα)
– Βίκυ Δημητρακοπούλου (Μαρίνα)
– Εύα Καρονίδου (Σωτηρία)
– Μάριαν Κατσίγιαννη (Ελισάβετ)
– Σπύρος Μαυρής (Φρέντυ)
– Νίκη Πλαβούκου (Μαρία)
– Αριάδνη Τσικαλάκη (Βαγγελιώ)
Μέσω φωνών
– Οδυσσέας Χριστοδουλάκης (Αχιλλέας)
– Κωνσταντίνος Κοσμάς (Έντρι)
– Γιάννης Γαλανόπουλος (Θοδωρής)
