Πολιτισμός

Βλαδίμηρος Κυριακίδης: “Μέσα από τη “Μουρμούρα” λάτρεψα τους Πυργιώτες και τον Πύργο”

Βλαδίμηρος Κυριακίδης: “Μέσα από τη “Μουρμούρα” λάτρεψα τους Πυργιώτες και τον Πύργο”

Ο δημοφιλής ηθοποιός με τον “ Δον Κιχώτη” απόψε στο θέατρο Φλόκα στις 21.30

Συνέντευξη στη Βίκυ Γκουγκουστάμου

Ένα ταξίδι στο όνειρο και την περιπέτεια μας προσκαλεί να ζήσουμε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης με τον “Δον Κιχώτη”. Το θρυλικό έργο του Μιγκέλ ντε Θερβάντες, μετά το θέατρο της Αρχαίας Ήλιδας, παρουσιάζεται απόψε στο θέατρο Φλόκα , στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας. Ονειροπόλος και ιδεαλιστής, ένας ήρωας σύμβολο κόντρα σε κάθε μορφή εξουσίας παρέα με τον πιστό του φίλο Σάντσο Πάντσα, θα παλέψει με...ανεμόμυλους χαρίζοντας άφθονο γέλιο και συγκίνηση...
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, απο τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του με μια ευγένεια και ήθος που σπανίζει στην εποχή μας, μιλά στο ilialive.gr για την παράσταση, τον ήρωα που υποδύεται αλλά και πόσο έχουμε ανάγκη όλα όσα πρεσβεύει ο Δον Κιχώτης, τη συνεργασία του με τον Γιάννη Μπέζο που σκηνοθετεί το έργο αλλά και την πόλη μας, τον Πύργο αφού για τόσα χρόνια είχε μετακομίσει τηλεοπτικά στην Ηλειακή πρωτεύουσα μέσα απο τη σειρά “Μην αρχίζεις τη μουρμούρα”. Έγινε ο “κυρ Ηλίας”, ο διευθυντής της ΔΟΥ Πύργου, αγάπησε την Καίτη Κίτσου και διαφήμισε τον Πύργο με τον καλύτερο τρόπο μέσα απο μια σειρά που αγάπησε ο ίδιος και αγαπήθηκε πολύ από το τηλεοπτικό κοινό. Όπως αγάπησε πολύ και τον ονειροπόλο Δον Κιχώτη....

“Ο Δον Κιχώτης ήταν διακαής πόθος χρόνων. Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να τον ανεβάσω, προσπάθησα κάποια στιγμή να το υλοποιήσω πριν αρκετά χρόνια αλλά “έτρεξαν” άλλα έργα και δεν το κατάφερα. Φέτος, με το που το είπα στον επιχειρηματία, Μάρκο Τάγαρη, αυτομάτως συμφωνήσαμε γιατί ξέρει κι αυτός το μέγεθος του έργου, τί σημαίνει Θερβάντες, τί σημαίνει ο Δον Κιχώτης να είναι δεύτερος σε πωλήσεις παγκοσμίως μετά την Αγία Γραφή”

Don Kixotis4

Ταυτιστήκατε εύκολα με τον ρόλο;

“Ναι, γιατί απο τη φύση του επαγγέλματός μου, εμείς ταξιδεύουμε στο όνειρο και την περιπέτεια. “Ζούμε” ιδανικές ζωές. Άρα λοιπόν ήρθε ο Δον Κιχώτης και είναι σα να κάνει πράξη αυτό που εμείς νιώθουμε μέσα μας όταν παίζουμε. Άρχισε να μου θυμίζει πάλι πως, καλή η ύλη αλλά ας στραφούμε και λίγο προς το πνεύμα. Ας στραφούμε λίγο προς το εσωτερικό, τον ψυχικό μας κόσμο για να μπορέσουμε να αλλάξουμε και εμείς αν αλλάξουμε και την κοινωνία. Ας κυνηγήσουμε την περιπέτεια, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε περιπετειώδεις από την ώρα που γεννιόμαστε, από μωρά παιδιά μέχρι το τέλος μας. Κάποιο άλλο σύστημα μας έχει μάθει να καθόμαστε στ’ αυγά μας και να υπακούμε. Δυστυχώς! Κι έρχεται ο Δον Κιχώτης να μας μάθει δυο- τρία διαφορετικά πράγματα”.

Είναι ένα έργο και μια παράσταση που μας ωθεί στο να κυνηγήσουμε το όνειρο...

“Και να κυνηγήσουμε την ποίηση, το διφορούμενο, την αλληγορία...Όταν βάλουμε μέσα μας την αλληγορία, αυτομάτως ανοίγουμε διαφορετικές συνιστώσες. Αυτομάτως λοιπόν αρχίζουμε και σκεφτόμαστε με διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι τόσο “στεγνή” η ζωή μας. Με την αλληγορία θρέφουμε την ψυχή μας. Γιατί μεταφράζουμε μέσω της συνείδησής μας αυτά που βλέπουμε, διαφορετικά. Και καταλήγουμε στο δικό μας συμπέρασμα που είναι πολύ πιο χρήσιμο απο το να τρώμε “μασημένη” τροφή”.

Σε μια τόσο σκληρή κοινωνία όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, ένας ονειροπόλος δεν κινδυνεύει να χαρακτηριστεί γραφικός και να μπει στο περιθώριο;

“Αν είναι ξεκάθαρος στόχος του ανθρώπου η εκπαίδευση και η γνώση και όχι η γνώμη, σίγουρα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Εδώ ο Θερβάντες παίρνει τον...τρελό του χωριού, γιατί αυτομάτως γίνεται σύμβολο και βάζει στο στόμα του λόγια που δεν μπορούν να πουν αυτοί που τον χλευάζουν. Είναι άκρως συμβολικό το έργο αλλά μας δείχνει ότι, καλλιεργώντας την ψυχή μας και το πνεύμα μας μπορούμε να γίνουμε πιο άξια μέλη μιας κοινωνίας. Αυτό που δεν κάνουν οι πολιτικές! Οι πολιτικές δεν στρέφονται στη φαντασία ούτε στο όνειρο. Μένουν καθαρά στο πρακτικό κομμάτι της ζωής: πόσα θα βγάλω για να μπορέσω να επιβιώσω. Χρηματιστηριακές δηλαδή ανάγκες. Η ανθρωποκεντρική αξία του ανθρώπου δεν τους αφορά. Μετά απο τόσα χρόνια της επέλασης του καπιταλισμού, έχουμε ξεχάσει τί είναι ο άνθρωπος. Και γι’ αυτό πλέον χρειαζόμαστε όλους αυτούς τους life coaches, τους γιατρούς, όλα τα χάπια του αιώνα, όλο το αλκοόλ του αιώνα για να μπορέσει το μέσα μας να συνέλθει και να υπηρετήσει μια κοινωνία που δεν έχει να του δώσει τίποτα άλλο από χρηματιστηριακές αντιλήψεις”.

Έχετε γνωρίσει σύγχρονους Δον Κιχώτηδες;

“Μέσα στη δουλειά μου πάρα πολλούς. Ζούμε με το όνειρο, την ποίηση και τη φαντασία. Πραγματικά είναι πάρα πολλοί και είναι συγκινητικό γιατί αυτό προσπαθούμε να το μεταλαμπαδεύσουμε και στα σχολεία. Ξέρετε, ο Σκαλκώτας μπορεί να γίνει μόδα αν το θελήσουμε, αν αρχίσουμε απο το δημοτικό να τον μαθαίνουμε στα παιδιά. Αλλά εδώ χρειάζεται μια ριζική αλλαγή, να φύγει το κατεστημένο- που δυστυχώς όμως δεν γίνεται γιατί ακολουθείται μια πάγια τακτική- και να περάσουμε στη συγκριτική μάθηση η οποία εκλείπει εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες από τα σχολεία μας”.

Ποια φράση του Δον Κιχώτη κρατάτε στην ψυχή σας;

“Ευτυχής ο άνθρωπος που πορεύεται με μια φέτα ψωμί χωρίς να την χρωστάει πουθενά παρά μόνο στους ουρανούς”.

Με τον συμπρωταγωνιστή σας, Θανάση Τσαλταμπάση έχετε γίνει ένα αχώριστο δίδυμο. Μετράτε ήδη αρκετές συνεργασίες, στον κινηματογράφο και το θέατρο.

“Είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε στο θέατρο και πραγματικά τα αποτελέσματα είναι καταπληκτικά. Ο Θανάσης είναι ένας εξαιρετικός συνάδελφος, με πολλές αγωνίες υποκριτικές, θέλει να εξελιχθεί, του αρέσει η έρευνα.. και αυτό με ενθουσιάζει πολύ στον χαρακτήρα του. Χαίρομαι πολύ που δουλεύουμε μαζί”

Πως είναι να σας σκηνοθετεί ο Γιάννης Μπέζος;

“Είναι υπέροχο, γιατί ο Γιάννης έχει απίστευτη πειθαρχία, γνώση, ενημέρωση και μην ξεχνάτε ότι είναι και ηθοποιός άρα ξέρει πάρα πολύ καλά τη στόφα του ηθοποιού και είναι πάρα πολύ αποτελεσματικός σ’ αυτά που μπορεί να σου δείξει. Είναι ίσως από τους πιο οργανωμένους ηθοποιούς-σκηνοθέτες που έχω συναντήσει. Η έννοια όλων μας ήταν να μείνει ο λυρισμός που υπάρχει στο μυθιστόρημα και να μην χαθεί. Ναι μεν υπάρχει το χιούμορ αλλά υπάρχει και η συγκίνηση. Με γνώμονα τη συγκίνηση ξεκινήσαμε να στήνουμε το έργο και βεβαίως βγαίνει προς τα έξω όλο το απίστευτο χιούμορ και οι αστείες καταστάσεις, κυρίως στο πρόσωπο του Σάντσο Πάντσα που προσγειώνει συνέχεια, άθελά του, τον Δον Κιχώτη στο έδαφος. Εκεί βγαίνουν οι αστείες καταστάσεις. Αλλά ο Δον Κιχώτης είναι τραγική φυσιογνωμία για μας και τον αντιμετωπίσαμε ως σύμβολο.Ακριβώς αυτό έκανε και ο Γιάννης και χαίρομαι πάρα πολύ που το αποτέλεσμα είναι ορατό στην παράσταση. Είναι μια κλασικότροπη παράσταση”.

Εδώ στον Πύργο, τόσα χρόνια με την “Μουρμούρα” είστε ο τηλεοπτικός μας Πυργιώτης και ο τηλεοπτικός διευθυντής της ΔΟΥ. Πως βρέθηκαν όλες αυτές οι πληροφορίες για την πόλη και το νομό Ηλείας; Ακόμη και το όνομα της συμπρωταγωνίστριάς σας είναι υπαρκτό πρόσωπο της πόλης...

“Ο σεναριογράφος δεν είναι απο τον Πύργο αλλά έχει κάνει πολύ καλή έρευνα. Και απο τη στιγμή που αποφάσισε να γράψει για τον Πύργο μελέτησε τα πάντα, έμαθε τοποθεσίες, “ξεσήκωσε” χαρακτήρες...Ήταν σοφή ιδέα πάντως να βάλει στο σενάριο ότι φεύγω απο την Αθήνα και μετακομίζω στον Πύργο. Έδωσε μια νέα ώθηση στη σειρά, έφτιαξε ένα πολύ ισχυρό “βάθρο” για να πατήσουμε και να συνεχίσουμε. Και δεν σας το κρύβω ότι μέσα απο τη “Μουρμούρα” λάτρεψα τους Πυργιώτες και τον Πύργο!(γέλια)”.

Με τι συναισθήματα τελειώνει για σας η σειρά που αγαπήθηκε τόσο πολύ απο το τηλεοπτικό κοινό;

“11 χρόνια “Μουρμούρας” είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου. Δεν έφυγα στεναχωρημένος αλλά συγκινημένος όταν μας ειδοποίησαν ότι θα σταματήσει η σειρά. Ήξερα ότι θα γίνει κάποτε, περίμενα ότι θα φτάσει τα 15 χρόνια, δεν τα καταφέραμε, πήγαμε μέχρι τα 11 αλλά είχα βρει την δεύτερή μου οικογένεια. Πλέον τα αστεία γινόντουσαν απο τις κάμερες. Χαιρόμασταν να πηγαίνουμε στο γύρισμα γιατί είχε γίνει το δεύτερο σπίτι μας”.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Αποφάσισα φέτος να χαλαρώσω λίγο γιατί τα προηγούμενα χρόνια ήταν με πολλή δουλειά. Έχω μια μικρή συμμετοχή στον “Τιμωρό” για τον Alpha για έξι επεισόδια και τον Δεκέμβριο ξεκινάμε γυρίσματα για μια σειρά του Δημήτρη Τσαφούλια. Και ο “Θάνατος του εμποράκου” θα συνεχιστεί για δεύτερη θεατρική σεζόν”.

Ταυτότητα παράστασης:

Δον Κιχώτης ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης
Σάντσο ο Θανάσης Τσαλταμπάσης
Δουλτσινέα η Νάντια Κοντογεώργη
Μαριτόρνα η Παρθένα Χοροζίδου
Μαζί τους:
Γιώργος Χατζής
Σταύρος Μαρκάλας
Ελευθερία Κοντογεώργη
Χρήστος Πούλος – Ρένεσης
Γιάννης Βαρβαρέσος
Νικίτα Ηλιοπούλου
Ιωάννα Ανεμογιάννη

Συντελεστές:
Θεατρική μεταφορά: Άκης Δήμου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια:ΝτένηΒαχλιώτη
Μουσική: Βάιος Πράπας
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Νταντάμη
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου

Don Kixotis2

Ακολουθήστε το ilialive.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις Ειδήσεις

Σχετικά Άρθρα

tsoukalas popup