Άλειμμα μήλου

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Το φθινόπωρο μπήκε για τα καλά, οι βροχές καλά κρατούν, η ψύχρα είναι πια εδώ.

Η κυδωνιά μας, ακόμη και χωρίς καθόλου περιποίηση μεγάλωσε τα κυδώνια της που, για μένα, φέρνουν μνήμες από το χωράφι με τις κυδωνιές του παππού, το μάζεμά τους κάποια Σαββατοκύριακα απ' όλα τα αδέρφια κι εμάς τα μικρά ξαδέρφια που μετατρέπονταν σε πικ νικ, οικογενειακή γιορτή και γλέντι μαζί με δουλειά!

Όμορφες αναμνήσεις ζωντανεύουν κάθε φορά που βλέπω αυτούς τους χρυσούς καρπούς να μεγαλώνουν σιγά αλλά σταθερά! 

Η ροδιά, επίσης καταφορτώθηκε για να αποδείξει πόσο δυνατή είναι και ετοιμάζεται να μας χαρίσει τα ροδοκόκκινα δώρα της. Φέτος θα φτιάξω λικέρ και σιρόπι για κρέμες και παγωτά που τα τιμάμε όλο τον χρόνο. 

Κι απ΄ την άλλη τα μήλα... αυτά κι αν μου φέρνουν αναμνήσεις παρόμοιες με τα κυδώνια μια και το ίδιο πανηγύρι επαναλαμβάνονταν στο μάζεμα των μήλων.

Δεν ξέρω τί γινόταν αλλά πάντα εγώ ήμουν υπεύθυνη για την τοποθέτησή τους μέσα στις κλούβες και για το κόλλημα των ετικετών επάνω σ' αυτές ενώ τα μεγαλύτερα ξαδέρφια αναλάμβαναν την πιο προσεκτική συσκευασία σε τελάρα που προορίζονταν για μανάβικα κι έπρεπε πρώτα να γυαλίσουν τα μήλα αλλά και να βάζουν μήλα ίδιου μεγέθους! 

Είναι κι αυτοί κάποιοι από τους λόγους που αγαπώ το φθινόπωρο! 

Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com