Σιμιγδαλένιος χαλβάς μήλου

Φθινόπωρο και τα παιχνίδια στην παιδική χαρά άρχισαν να λιγοστεύουν μια και η βροχή παραμονεύει κάθε λίγο και λιγάκι.

Ο πιστός φθινοπωρινός φίλος η ομπρέλα δίνει κι αυτή τη δική της πινελιά κάτω από τον γκρίζο ουρανό!

Όχι δεν παραπονιέμαι... εδώ και 4 μέρες ο ήλιος και τα σύννεφα παίζουν κρυφτό αλλά σταγόνα... ούτε μία! Από αύριο λέει η τηλεόραση... άντε πάλι!!! 

Φθινόπωρο και η δροσιά κάνει πια αισθητή την παρουσία του... το πρωί ούτε λόγος πια να βγείς με κοντομάνικο ή αμάνικο αλλά από την άλλη ...μέχρι πότε θα έχει ζέστη;

Η φύση βρίσκει για μια ακόμα φορά το δρόμο για τα ...Χριστούγεννα!

Τίποτα ασυνήθιστο για μένα!

Κάθε τέτοια εποχή αρχίζω να μετρώ αντίστροφα για τη μεγάλη γιορτή της χαράς!

Πού θα πάει;;; Θα έρθει!!

Κι αρχίζω το μέτρημα, την περιπλάνηση στις εικόνες, τις γεύσεις, τα αρώματα... τα όνειρα!

Ο Οκτώβρης εφέτος εμφανίστηκε δειλά, λίγο αναποφάσιστος αν θα φέρει μαζί του τα πρωτοβρόχια ή τη λιακάδα έστω και αχνή αλλά πάντως έφερε τους πρώτους αγαπημένους καρπούς... τα μήλα. 

Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com