Πίτσα - παπουτσάκια... ελληνοϊταλική υπερπαραγωγή

Καλή σας μέρα!

Tί όμορφη μέρα η σημερινή εδώ επάνω!

Ηλιόλουστη, μ' ένα ελαφρύ αεράκι που περνά μέσα από τα φύλλα των δέντρων και τα κάνει να τραγουδούν χαρούμενα τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού!

Ήλιος και δροσιά... το καλύτερο!

Και μια που έχουμε έναν τόσο ωραίο καιρό...δεν πάμε και σ' ένα νόστιμο φαγητό γιατί η καθημερινότητά μας περιλαμβάνει κι αυτά!

Για να σκεφτούμε λίγο... όταν λέμε πίτσα... τί εννοούμε;;;

Συνήθως, εννοούμε ένα γρήγορο φαγητό που μπορεί να έχει μεγάλες διαφορές στη νοστιμιά του αλλά και στην ποιότητά του.

Όταν πρωτοπήγα στην Ιταλία, εντυπωσιάστηκα με την ποικιλία της γέμισης για πίτσα αλλά κι εκείνες τις υπέροχες, αφράτες πίτσες που είχαν μόνον ντομάτα και τυρί!

Από τότε, τα χρόνια πέρασαν, εγώ άλλαξα, προχώρησα κι έμαθα να μαγειρεύω! Πάντα όμως πίστευα και πιστεύω ότι η κουζίνα είναι ο καθρέφτης της κουλτούρας, των βιωμάτων αλλά και των τοπικών προϊόντων του κάθε λαού!

Γι αυτό πάντα γοητευόμουν από τις τοπικές σπεσιαλιτέ που "ζωγράφιζαν" με τον πιο άψογο τρόπο, μέσα από τη γεύση, την κάθε κοινωνία.

Έχοντας αυτό κατά νου, κάποια στιγμή άρχισα να πειραματίζομαι με αυτό που, στην εποχή μας, αποκαλούμε "fusion" κουζίνα... τις μίξεις δηλαδή!

Γιατί όχι;

Εκεί πια αρχίζει η κουζίνα να γίνεται λίγο πιο ...προσωπική!

Να δείχνει τον χαρακτήρα και τις συνήθειες του δημιουργού της, να είναι ο καθρέφτης της ψυχοσύνθεσής του, των γευστικών του προτιμήσεων και των συνηθειών του! 

Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com