Ροξάκια Θεσσαλονίκης με μπύρα

Το ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης στην Καβάλα, γεμάτο από κόσμο που περιμένει να ταξιδέψει.

Μια ξαφνική επιθυμία για γλυκό, κάνει τη νεαρή, τότε, φοιτήτρια που ταξιδεύει συνέχεια από την μία πόλη στην άλλη να διασχίσει τον δρόμο και να πλησιάσει στον πάγκο με τα γλυκά του μικρού, παλιομοδίτικου καφεζαχαροπλαστείου.

Ανάμεσα στις καριόκες, τα γαλακτομπούρεκα, τις κρέμες με την κανελένια κρούστα ξεχωρίζει ένα ολοστρόγγυλο ζυμαρένιο σιροπιαστό γλυκό που δεν το έχει δοκιμάσει ποτέ αν και το βλέπει συχνά!

Με το γλυκό στο χέρι περνά και πάλι τον δρόμο που την χωρίζει από το λεωφορείο που θα την οδηγήσει στην πόλη των σπουδών της.

Το χέρι της οδηγεί, λαίμαργα, το γλυκό στο στόμα και το στόμα της γεμίζει γλύκα αλλά ... όχι εκείνη την γλύκα που θάθελε!

Μια γλύκα με έντονη την γεύση της γλυκόζης... μια γλύκα ...σχεδόν πλαστική!

"Πφφφ, χάλια!" σκέφτεται και πλησιάζει τον κάδο που βρίσκεται λίγα βήματα πιο κεί για να αφήσει εκεί την ανικανοποίητη επιθυμία της!

Ναι, εκείνο το γλυκό ήταν ένα ροξ! Και η φοιτήτρια, που αργότερα έγινε καθηγήτρια και ταυτόχρονα food blogger έκανε πολλά πολλά χρόνια να ξαναδοκιμάσει ροξ!

Όταν, βέβαια, ξαναδοκίμασε ροξ... αυτά ήταν φτιαγμένα από τα χεράκια της νονάς της κι αυτά ήταν πραγματική ...πανδαισία!

Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com