Τα μπουρεκάκια της γιαγιάς με 4 τυριά

Γαλακτοκομικά και παράδοση μια και είναι και τα δύο άρρηκτα δεμένα.

 

Τα δύο αυτά μαζί με ταξίδεψαν σε μια αγαπημένη συνταγή που, αν και την άγγιξε μια λίγο πιο σύγχρονη πινελιά, δεν έχασε τίποτε από τη νοστιμιά της αλλά και τη συγκινησιακή της φόρτιση.

 

Τα μπουρεκάκια της γιαγιάς ήταν αυτά που με συνόδευαν σε κάθε σχολική εκδρομή μέσα σε ταπεράκι και γινόταν ανάρπαστα απ' όλη την παρέα, ήταν αυτά που με ξετρέλλαναν όταν πήγαινα τα Σάββατα στη γιαγιά και τα αντίκρυζα μέσα στο τηγάνι να ξεροψήνονται, ήταν τα μόνα πού ήθελα να φάω όταν δεν μου άρεσε τίποτε άλλο!

 

Αυτά τα μικρά μπουρεκάκια, γεμάτα τυρί φέτα τότε, γεμάτα με μια ποικιλία τεσσάρων τυριών τώρα, με υπέρλεπτα φύλλα κρούστας για γλυκά και όχι για πίτες, ευγενικό δωράκι της Χρυσής Ζύμης τώρα, άλλοτε έτοιμα κι άλλοτε χειροποίητα τότε, φτιαγμένα με περισσή αγάπη, στοργή αλλά και πείρα από τη γιαγιά έμπαιναν στο αγνό ελαιόλαδο και γίνονταν χρυσοκάστανα και τόσο μα τόσο νόστιμα!

 

Όσο για τις θερμίδες και το τηγάνισμα... ποιός νοιαζόταν!!!

 

Η νοστιμιά ξεχείλιζε και παρ' όλο που, η γράφουσα, ήταν (τότε) ένα λιγόφαγο πλάσμα μπροστά τους οι αντιστάσεις ...κάμπτονταν, εξαφανίζονταν κι ο ουρανίσκος είχε γιορτή!

 

Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com